Τι σχέση μπορεί να έχουν το CERN, το μποζόνιο Higgs, η θρησκεία και το Linux;
Λίγο πιο απλοϊκά, από τεχνολογικής απόψεως, έχουμε αναρωτηθεί και ψάξει παλαιότερα:
ενώ πληροφορίες σχετικά, με το CERN/HAARP, πήραμε και από τη συνέντευξη με τον καθηγητή Denis Papadopoulos:
μα και αναρωτούμενοι:
Ποια είναι η άμεση σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο μποζόνιο Χιγκς ή το σωματίδιο του Θεού (“God particle”), το CERN και το Linux; (!)
Αυτό εζητήθη από την υποφαινόμενη συντάκτρια 
να κατανοήσει και να προσπαθήσει να το εξηγήσει και σε όλους εσάς.
Ας ξεκινήσουμε αποσαφηνίζοντας πως η ονομασία “God particle”, δόθηκε στο μποζόνιο Χιγκς, όχι από τον ίδιον τον αστροφυσικό Higgs, αλλά από το ομώνυμο βιβλίο του Leon Lederman και αυτό γιατί ο εκδότης δεν ήθελε να το δημοσιεύσει με τον πρωτότυπο τίτλο “The goddamned particle”.
Το σωματίδιο Higgs είναι ένας απαραίτητος κρίκος στη θεωρία που έχουμε σήμερα για τη φύση, το Τυπικό Μοντέλο, το οποίο περιέχει και εξηγεί όλες τις δυνάμεις που γνωρίζουμε εκτός από τη βαρύτητα.
Χρησιμοποιώντας μια φανταστική αναλογία, το πεδίο Higgs θα μπορούσε να μοιάζει με μια ατελείωτη πεδιάδα από χιόνι. Την πεδιάδα αυτή, κάποιοι τη διασχίζουν κάνοντας σκι πολύ γρήγορα, αλληλεπιδρούν λίγο δηλαδή με το χιόνι έχοντας μικρή μάζα, κάποιοι περπατάνε με χιονοπέδιλα και βυθίζονται λίγο περισσότερο στο χιόνι έχοντας μεγαλύτερη μάζα και κάποιοι φοράνε μπότες και βυθίζονται βαθιά μέσα στο χιόνι αποκτώντας πολύ μεγαλύτερη μάζα. Κάποιοι άλλοι, όπως τα φωτόνια δεν ακουμπούν καθόλου το χιόνι κι έτσι δεν έχουν καθόλου μάζα.
Να θυμίσω ότι ο Δίας στην αρχαία ελληνική αλληγορία του είναι ο Αιθέρας, «ΔΙΑ του οποίου» τα πάντα γίνονται. (Το σωματίδιο του «Θεού» είναι πολύ παλιά ανακάλυψη σαν σύλληψη / έκφραση και είναι -όπως πάντα- ελληνικού πνεύματος…)
Το CERN (Conseil Européenne pour la Recherche Nucléaire «Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών) είναι το μεγαλύτερο σε έκταση (πειραματικό) κέντρο πυρηνικών ερευνών και ειδικότερα επί της σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο.
Ιδρύθηκε το 1954 από δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες και σήμερα αριθμεί 20 κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η οποία είναι και ιδρυτικό μέλος.
Η κύρια λειτουργία του αφορά την παροχή επιταχυντών σωματιδίων και άλλων υλικοτεχνικών υποδομών που χρειάζονται για την πειραματική έρευνα στο πεδίο της φυσικής υψηλών ενεργειών. Στο CERN λειτουργούν επομένως πολλοί επιταχυντές, ένας εκ των οποίων είναι ο LHC (Large Hadron Collider = Μέγας Επιταχυντής Αδρονίων), ο οποίος αναπτύσσεται σε υπόγεια κυκλική σήραγγα 27 χιλιομέτρων που επιτρέπει στα πρωτόνια να επιταχύνονται σε πολύ υψηλές ενέργειες.
Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, όμως, οι ερευνητές του CERN δεν περιορίζονται αυστηρά στον τομέα της Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής: Στο CERN εργαζόταν, ως έκτακτος ερευνητής, ο Τιμ Μπέρνερς Λι (Tim Berners-Lee), ο επινοητής του Παγκόσμιου Ιστού, της δημοφιλέστερης, σήμερα, υπηρεσίας του Διαδικτύου.
Το Μποζόνιο του Χιγκς, που μέσω του πεδίου του (πεδίο Higgs) δίνει μάζα στα άλλα σωματίδια και για αυτό λέγεται και σωματίδιο του Θεού, είναι ένα σωματίδιο του οποίου η ύπαρξη προβλέπεται από το καθιερωμένο μοντέλο και η αναζήτηση του είναι στις βασικές προτεραιότητες του μεγάλου επιταχυντή αδρονίων στο CERN.
Σ’ αυτό το σημείο, κρίνεται απαραίτητη μια μικρή παρένθεση, για να εξηγήσουμε πως ο διαχωρισμός που μπορεί να γίνει ανάμεσα στα στοιχειώδη σωματίδια, αφορά το είδος των αλληλεπιδράσεων στις οποίες μπορούν αυτά να μετέχουν. Έτσι, χωρίζουμε τα στοιχειώδη σωματίδια στα αδρόνια και τα λεπτόνια. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι τα πρώτα μπορούν να μετέχουν εκτός των άλλων και σε ισχυρές αλληλεπιδράσεις. Τα αδρόνια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τα βαρυόνια τα οποία είναι φερμιόνια και τα μεσόνια που είναι μποζόνια.
Το πεδίο, λοιπόν, που δημιουργεί το σωματίδιο είναι υπεύθυνο για την ύπαρξη μάζας χωρίς την οποία δεν θα υπήρχε βαρύτητα στο Σύμπαν. Το μποζόνιο του Χιγκς θεωρείται από τους φυσικούς ως το κλειδί της θεμελιώδους δομής της ύλης, το σωματίδιο που δίνει στην ύλη την μάζα της, σύμφωνα με τη θεωρία του «Καθιερωμένου Μοντέλου».
Διαβήκαμε ένα νέο στάδιο στην κατανόηση της φύσης,
δηλώνει σε ανακοίνωσή του ο γενικός διευθυντής του CERN, Ρολφ Χόγερ.
Και εξηγεί:
Η ανακάλυψη ενός σωματιδίου τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι συμβατά με εκείνα του μποζονίου του Χιγκς… ανοίγει τον δρόμο για περισσότερο προωθημένες έρευνες, που χρειάζονται περισσότερα στατιστικά στοιχεία, και οι οποίες θα προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά του νέου σωματιδίου…Θα ανοίξει τον δρόμο και σε άλλα μυστήρια του Σύμπαντός μας.
Tην 10η Σεπτεμβρίου του 2008 ξεκίνησε να λειτουργεί στο CERN ο LHC, ο Μεγάλος επιταχυντής σωματιδίων. Σκοπός του είναι η αναπαραγωγή των συνθηκών της μεγάλης έκρηξης.
Οι θεωρητικοί φυσικοί ευελπιστούν ότι τα νέα δεδομένα θα τους βοηθήσουν να επιβεβαιώσουν και τελικά να ξεπεράσουν το Καθιερωμένο Μοντέλο, το βασικό σύνολο εξισώσεων που περιγράφει κάθε μορφής ύλη και συνδυάζει τρεις από τις τέσσερις γνωστές δυνάμεις στη φύση –την ηλεκτρομαγνητική, την ασθενή και την ισχυρή πυρηνική δύναμη.
Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία μιας Ενοποιημένης Θεωρίας που θα καλύπτει και τις τέσσερις δυνάμεις και θα περιγράφει ουσιαστικά «τα πάντα».
Ένα είναι βέβαιον.
Είτε έχουμε καταλάβει πολύ λάθος τη βαρύτητα είτε υπάρχει πολύ μεγάλη μάζα που δε βλέπουμε. Τουλάχιστον με τα σημερινά μέσα, γιατί η σκοτεινή ύλη είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την κανονική ύλη και δε ξέρουμε από τι αποτελείται˙ γι αυτό άλλωστε τη λέμε και «σκοτεινή».
Το 74% αυτής της σκοτεινής ενέργειας ένα ακόμα πιο περίεργο και μυστηριώδες στοιχείο για το οποίο δεν ξέρουμε τίποτα. Φαίνεται να είναι ένα είδος ενέργειας που διατρέχει όλο το διάστημα και έχει δυνατή αρνητική πίεση. Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας, το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αρνητικής πίεσης είναι ποιοτικά ανάλογο με μια δύναμη που δρα σε αντίθεση με τη βαρύτητα σε μεγάλη κλίμακα.
Μια τυπική ημέρα ρουτίνας του Δρ. Fabrizio Salvatore κυλάει κάπως έτσι: καφέ και μια σύντομη ενημέρωση σε δύο υποψήφιους διδάκτορες που εργάζονται εντός της υπηρεσίας του στο Πανεπιστήμιο του Sussex, μια καταπράσινη πανεπιστημιούπολη του Brighton.
Μετά από την πρωινή ενημέρωση, ακολουθεί μια παρόμοια, ελαφρώς μεγαλύτερη συνεδρία υπό μορφή καθοδήγησης με ένα ζευγάρι μεταπτυχιακών ερευνητών και στη συνέχεια αφοσιώνεται στα λοιπά διδακτικά του καθήκοντα.
Μέχρι στιγμής, η καθημερινή του ρουτίνα μοιάζει τόσο τυπικά ακαδημαϊκή.
Όταν επιτέλους βρίσκει χρόνο για τη δική του έρευνα, ο Δρ. Salvatore ξεκινάει με τη φόρτωση ενός προγράμματος που ονομάζεται ROOT στο Ubuntu-powered laptop του. Το Root είναι το go-to πλαίσιο λογισμικού για τη Φυσική Υψηλής Ενέργειας (HEP -High Energy Physics) και την ανάλυση των σωματιδίων.
Μία φορά την εβδομάδα, θα μιλήσει σε συνδιάσκεψη με συνεργάτες ερευνητικών προγραμμάτων από όλο τον κόσμο.
Κάποια πραγματικά σπουδαία μέρα -που έρχεται ίσως μόνον μια φορά στη ζωή του κάθε ανθρώπου- θα υπογράψει ένα χαρτί που βρίσκει (σχεδόν μετά βεβαιότητας) ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του μποζονίου Higgs, το γνωστό και ως σωματίδιο του Θεού, το οποίο δίνει μάζα σε όλα τα άλλα σωματίδια και ως εκ τούτου αλλάξει καθ’ ολοκληρίαν τη διαλεκτική αντίληψη της σχετικότητας, δίνοντας ένα τέλος σε όλες τις μεταφυσικές θεωρίες που επιχειρούν να απομακρύνουν το λαό από την επιστήμη, έχοντας ως προκάλυμμα αυτήν την ίδια την επιστήμη!
Η τεχνολογία στην επιστήμη των υπολογιστών, εν έτι 2013: Τι να περιμένουμε:
Ο Δρ Salvatore, βλέπετε, είναι ένας από τους 3.300 επιστήμονες που εργάζονται για το ATLAS, ένα έργο το οποίο περιλαμβάνει το σχεδιασμό, τη λειτουργία και την ανάλυση των δεδομένων από το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο παγκοσμίου φήμης ελβετικό εργαστήριο, το CERN.
Η πρώτη φορά που πήγα στο CERN, το 1994, ήταν και η πρώτη φορά που είχα πάει στο εξωτερικό. Η εμπειρία μου εκεί -μόλις ένα μήνα- με έπεισε ότι θα ήθελα να εργαστώ σε κάτι που σχετιζόταν με αυτό. Ήξερα ότι ήθελα να κάνω διδακτορικό στη σωματιδιακή φυσική, και ήξερα ότι ήθελα να το κάνω εκεί…
λέει ο Δρ Salvatore.
Τον Ιούνιο του 2012, οι επιστήμονες από το ATLAS και οι συνάδελφοί τους από ένα άλλο πείραμα του CERN, το λεγόμενο πείραμα CMS, ανακοίνωσαν ότι είχαν βρει πιθανές ενδείξεις του μποζονίου Higgs, ένα σημαντικό υπο-ατομικό σωματίδιο του οποίου η ύπαρξη έχει θεωρία εδώ και μισό αιώνα, αλλά δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ. Η είδηση αυτή δεν χαιρετίστηκε από κανέναν ως «μία από τις πιο σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις όλων των εποχών», εκτός από τον καθηγητή Brian Cox.
Και -βάζοντας στην άκρη το μικρό θέμα της κατασκευής του LHC- η εύρεση του Higgs έγινε σχεδόν εξ ολοκλήρου με το Linux. Πράγματι, πολλοί από τους επιστήμονες υποστηρίζουν θερμά πως η εύρεση του Higgs, επετεύχθη χάριν του Linux.
Στο εσωτερικό του LHC, πρωτόνια τροφοδοτούνται και εκτοξεύονται το έναντι προς το άλλο, με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Πετάνε περίπου 17 μίλια από την εσωτερική πίστα κάτω από τις Γαλλο-Ελβετικές Άλπεις και τα υπο-ατομικά συντρίμμια των συγκρούσεών τους καταγράφονται από μία ή περισσότερες από τις επτά τοποθεσίες όπου βρίσκονται διάσπαρτα οι ανιχνευτές, γύρω από την περιφέρεια του δακτυλίου, δύο εκ των οποίων είναι οι ATLAS και CMS.
Και η απίστευτη φυσική των πρωτονίων που συνθλίβονται, είναι μόνον η αρχή του έργου.
Το θέμα είναι το τι θα συμβεί στη συνέχεια˙ και για αυτήν τη συνέχεια, είναι γεγονός ότι απαιτείται ένα από τα μεγαλύτερα projects πληροφορικής στον κόσμο του Ανοιχτού Κώδικα.
Η Μελλοντική Τεχνολογία και το Project Glass: Τι πρέπει να ξέρετε:
Τα πειράματα ή τα «γεγονότα» που λαμβάνουν χώρα μέσα στο LHC, παράγουν πολλές πληροφορίες. Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις, ακόμα και μετά την απόρριψη, περίπου το 90% των δεδομένων που συλλαμβάνονται από τους αισθητήρες του, υπολογίζεται ότι ο LHC θα αποθηκεύει περίπου 15 petabytes δεδομένων το χρόνο. Το 2011, ο LHC δημιούργησε γύρω στα 23 petabytes δεδομένων για ανάλυση και ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε περίπου 30PB για το 2012 ή το διπλάσιο του αρχικού προϋπολογισμού των δεδομένων.
Η συλλογή δεδομένων από τον LHC και η διανομή αυτών των δεδομένων είναι ένα μνημειώδες έργο.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για εμάς στην πληροφορική, είναι το πώς θα βρούμε τους πόρους που θα απαιτούνται για τα μελλοντικά πειράματα, καθώς οι απαιτήσεις των δεδομένων τους και οι απαιτήσεις επεξεργασίας πρόκειται να αυξάνονται ραγδαίως και το οικονομικό κλίμα είναι τέτοιο που δεν πρόκειται να πάρουμε καμμιά τεράστια αύξηση χρηματοδότησης.
εξηγεί ο Ian Bird, επικεφαλής του έργου για το Παγκόσμιο Grid Computing LHC.
Η Google, προκειμένου να το θέσει αυτό σε κάποιο πλαίσιο, επεξεργάζεται γύρω στα 25 petabytes κάθε μέρα. Αυτό, όμως, που η Google δεν κάνει, είναι να αναλύει κάθε pixel σε κάθε γράμμα κάθε λέξης που αρχειοθετεί για την αποκαλυπτική υπογραφή του κάθε θεμελιώδους σωματιδίου που περνά απαρατήρητο.
Ο Paulo Calafiura είναι ο κύριος αρχιτέκτονας του λογισμικού πειράματος ATLAS και έχει εργαστεί για το έργο από το 2001. Οι αντιλήψεις της κλίμακας έχουν αλλάξει πολλά σε αυτό το διάστημα. Ήμασταν στην πρώτη γραμμή των «μεγάλων δεδομένων..
λέει ο Calafiura. Και συνεχίζει:
Όταν για πρώτη φορά ανακοινώσαμε ότι θα αγοράσουμε 10 petabytes δεδομένων το χρόνο, έπεσαν τα σαγόνια όλων.
Στις μέρες μας πλέον, τόσο η Google όσο και το Facebook, το κάνουν αυτό σε οποιαδήποτε από τα κέντρα δεδομένων τους και μάλιστα χωρίς κόπο.
Στην επιστήμη, όμως, τα μεγάλα δεδομένα εξακολουθούμε να είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Ένας καθ’ επάγγελμα προγραμματιστής, ο Calafiura, έχει μακρά θητεία στο έργο της φυσικής. Πριν από την ATLAS, βοήθησε να γραφεί το πλαίσιο GAUDI, στο οποίο στηρίζονται πλέον οι εφαρμογές της Φυσικής Υψηλής Ενέργειας (HEP), ιδίως εκείνες στο CERN.
Το όραμα GAUDI ήταν να δημιουργηθεί μια κοινή πλατφόρμα για την εργασία της φυσικής, προκειμένου να διευκολυνθούν οι συνεργασίες μεταξύ των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο. Πριν από το Gaudi, όπως εξηγεί ο Calafiura, τα περισσότερα λογισμικά για ανάλυση γράφτηκαν σε μια γενική ad hoc βάση, χρησιμοποιώντας τις εντολές FORTRAN. Με τη μετάβαση σε ένα κοινό object-oriented πλαίσιο για τη συλλογή δεδομένων, η ομάδα του Calafiura έθεσε τα θεμέλια για τις τεράστιες παγκόσμιες συνεργασίες που στηρίζουν το έργο του CERN.
Σύμφωνα με τον Calafiura:
το πλαίσιο Gaudi, είναι σίγουρα multi-platform (πολυ-πλατφόρμικο). Στην αρχή, το λογισμικό ATLAS στηρίχθηκε -και εξακολουθεί να στηρίζεται- σε μια σειρά από πλατφόρμες Unix και Gaudi. Υποστηρίζεται μάλιστα και σε Windows. Κάποια στιγμή γύρω στο 2005, όμως, οι servers μετακόμισαν στο Linux και όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι.
Αυτήν τη στιγμή, είμαστε αποκλειστικά ένα Linux κατάστημα, από την άποψη των πραγματικών υπολογιστών και της πραγματικής ανάπτυξης λογισμικού. Υπάρχει μια αυξανόμενη ομάδα ανθρώπων που πιέζουν να υποστηριχθεί το OSX, αλλά και αυτή ο ομάδα έχει κάνει την καλύτερη δυνατή προσπάθεια.
Σύμφωνα με τον Calafiura, οι φορητοί υπολογιστές της Apple είναι ένα όλο και πιο συνηθισμένο θέαμα μεταξύ των εκπροσώπων σε συνέδρια HEP, αλλά είναι σπάνιο να εντοπίσετε μία Start orb.
Παραδέχεται πως:
ως αρχιτέκτονας, δεν είμαι χαρούμενος που είμαστε αμιγώς Linux, επειδή είναι ευκολότερο να δείτε τα θέματα. Αλλά το να είμαστε καθαρά Linux, μας επιτρέπει να παρακάμψουμε σοβαρά εμπόδια. Για παράδειγμα, είχαμε μια συζήτηση σχετικά με τη χρήση μη-POSIX χαρακτηριστικών του Linux ονόματι Splice, που στην ουσία είναι ένας “σωλήνας” όπου δεν αντιγράφετε τα δεδομένα και αυξάνετε την αποτελεσματικότητα των υπολογιστών μας.
Open-source συνεργασία
Περίπου 10.000 φυσικοί σε όλο τον κόσμο εργάζονται πάνω σε projects που σχετίζονται με το CERN. Από αυτούς, τα δύο τρίτα συνδέονται με τα μεγαλύτερα πειράματα, ATLAS και CMS.
Βλέπετε, το να αναλύουν τα δεδομένα που παράγονται από τον LHC είναι μια πρόκληση σε πολλά επίπεδα.
Η χρήση του Linux είναι αυτή που κατά κύριο λόγο επιτρέπει στα κέντρα Φυσικής υψηλής ενέργειας (HEP -High Energy Physics) τη συγκράτηση του κόστους, δεδομένου ότι μπορούν να χρησιμοποιούν περισσότερο ή λιγότερο εντελώς γενικά στοιχεία σε όλα τα δίκτυα επεξεργασίας και αποθήκευσης.
Το CERN είναι μια τεράστια δημόσια επένδυση ύψους άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ το χρόνο, γι αυτό πρέπει να δώσει αξία στα χρήματα αυτά. Κάτι τέτοιο σημαίνει επίσης ότι το CERN μπορεί να υποστηρίξει το λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα, όπως το Disk Pool Manager (DPM), το οποίο χρησιμοποιείται για τη φροντίδα των clusters αποθήκευσης.
Ήταν αναμενόμενο πως η οργάνωση που έδωσε στην ανθρωπότητα το World Wide Web, γνωρίζει πολύ καλά τα αμοιβαία οφέλη της κοινής ανάπτυξης.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Gronbach:
το GridPP έχει εξελιχθεί κατά τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά πολλά από τα συστήματα batch έχουν παραμείνει τα ίδια.
Σύμφωνα με τον Calafiura, η επεξεργασία πολλαπλών πυρήνων είναι η πιο σημαντική βελτίωση:
Με τους πολλαπλούς πυρήνες, είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε πολύ συγκεκριμένα τεχνάσματα για το Linux -τα οποία θα είναι fork , να αντιγράψουμε και να γράψουμε- για να τρέξει οκτώ ή 16 αντίγραφα της ίδιας εφαρμογής από την “διακλάδωση” της ίδιας διαδικασίας.
Το Scientific Linux συν-διατηρείται από το CERN και το εργαστήριο Fermilab των ΗΠΑ.
Το SL6 αποτελεί υποπροϊόν του Red Hat Enterprise Linux και έχει επιλεγεί λόγω της απόλυτης σταθερότητάς του.
Βεβαίως, δεν χρησιμοποιούν όλοι οι ερευνητές το Scientific Linux, καθώς και όλα τα εργαλεία ζωτικής σημασίας για το έργο του CERN δεν είναι συμβατά με όλες τις διανομές˙ το Ubuntu, για παράδειγμα, εξακολουθεί να είναι μια δημοφιλής επιλογή.
Όλοι, πάντως, οι servers που συνδέονται με το WLCG τρέχουν τουλάχιστον μια SL5.
CERN: Ερευνώντας τις λεπτομέρειες
Πέρα από τους μηχανισμούς ελέγχου για χιλιάδες θέσεις εργασίας που υποβάλλονται κάθε μέρα στο HEP WLCG, η διαδικασία της διεξαγωγής της επιστήμης σε πειραματικά δεδομένα απαιτεί επίσης την προσέγγιση του Ανοιχτού Κώδικα. Όλοι οι συνεργάτες, στο πλαίσιο του πειράματος, έχουν την ευθύνη να βεβαιώνονται ότι το λογισμικό έχει συνεχή βελτίωση ως προς την ικανότητά του να εντοπίζει σημαντικά γεγονότα μέσα στη «βοή» του ενός δισεκατομμυρίου σωματιδίων.
Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά, ο Ian Bird, υπεύθυνος του τμήματος LHC Computing Grid του CERN;
Η κοινότητά μας έχει open source λογισμικά, δεδομένου ότι, στην ουσία, ήμασταν πάντα open source.
Χρησιμοποιούμε εμπορικό λογισμικό όπου πρέπει και όπου μπορούμε, αλλά και το σύνολο των ιδίων προγραμμάτων ανάλυσης δεδομένων μας είναι γραμμένα in-house, γιατί δεν υπάρχει τίποτα κατάλληλο για την συγκεκριμένη δουλειά που γίνεται εδώ.
Το ενδιαφέρον του κοινού για το έργο του CERN δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι αδύνατο να μην σου προκαλούν ενθουσιασμό θέματα όπως οι επιταχυντές σωματιδίων, η κβαντική μηχανική και η ανάπλαση ολόκληρου του σύμπαντος, κάτι που αλλάζει ολόκληρη την ιστορία για την αρχή του χρόνου και το πώς δημιουργήθηκαν τα πάντα˙ ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε (όπως και εγώ άλλωστε) τι πραγματικά σημαίνουν έννοιες, όπως η υπερ-συμμετρία και τα στοιχειώδη σωματίδια.
-Στο παρακάτω βίντεο, ο dr. Daniel Whiteson, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο UC Irvine, μάς εξηγεί με απλά λόγια και σκίτσα τη θεωρία πίσω από αυτήν την αναζήτηση και το πώς σχεδιάστηκαν και ξεκίνησαν τα πειράματα στο LHC:
Πηγή (βασική, καθώς έχουν αντληθεί στοιχεία και από αλλού): techradar.com